Vervolg vorige verhaal

Deze derde dag moesten we zo'n 5 uur lopen nog, vooral langs de spoorlijn die richting Machu Picchu loopt. We hadden een heel irritante Amerikaan (kutvolk) in de groep die in alles een wedstrijd zag. Met het fietsen redde hij het bij lange na niet, ik had al snel door dat hij ook nu niet ingehaald wilde worden. In eerste instantie liep ik helemaal achteraan omdat ik met Mark over van alles en nog wat aan het lullen was, maar Mark had op een gegeven moment alleen nog oog voor de Argentijnse die ook in de groep zat dat ik besloot om maar muziek aan te zetten en ervandoor te gaan op weg naar die gozer. Je zag hem balen toen ik hem passeerde, heerlijk om die gozer even te irriteren. Hij werd er echt boos om merkte ik 's avonds, des te mooier!

Uiteindelijk was het doel van deze tocht natuurlijk het bereiken van Machu Picchu, dus stond de wekker de volgende dag om 3:45, barre tijden natuurlijk! Maar goed het was voor een goed doel dus stonden we er hoor, in het donker eerst ongeveer 20 minuten lopen richting de toegangspoorten van het nationale park Machu Picchu. Deze gingen uiteindelijk rond 5 uur open en daar ging het hele stel, rond 5uur stonden er al een paar honderd man bij de poorten om de ongeveer 1700 treden met variërende hoogtes te trotseren. Dit was gigantisch zwaar, ik had voorgenomen om de gids voor te blijven, die zei dat hij iets later zou aankomen maar het heel snel liep. Ik dus met een goede lijst Nederlandse knallers naar boven gelopen in een tijd van 34 minuten, sta ik daar als eerste boven, en wat denk je, om de hoek staat die kleine rat van een Ever. Had die gozer mooi de bus gepakt!! Die gingen rond 5:15 en waren dus veel sneller boven, al met al leuk om te doen en het duister zien overgaan in licht en een mistig landschap. We moesten ook hier weer op de rest wachten, dit duurde ongeveer een half uur uiteindelijk. Maar toen konden we eindelijk naar binnen, ik was best wel benieuwd hoe het er nou met eigen ogen uit zou zien, een van de 7 wereldwonderen die je kent van de foto's. Aangezien we er vroeg waren was het nog lekker rustig en dus kon je mooi rondlopen, er liepen alpaca's en lama's rond die erg hongerig waren en zomaar iets uit je handen konden roven. Hier een tour gemaakt door het park en later de Machu Picchu berg beklommen. Daarna ben je er wel klaar mee en toen met een aantal weer naar beneden gelopen (stuk makkelijker) en in een restaurant lekker een paar Cristals op, weer 0,63 liter per fles dus het ging weer hard. We moesten tenslotte 4 uur overbruggen voor de trein in de richting van Ollanta weer ging. Dit is de duurste trein van de wereld. Je betaalt zo 130 euro voor 2 uur treinen. Vanaf Ollanta nog even een helse busrit in een veel te krap busje met, opnieuw, heel irritante amerikanen die alles geweldig vinden zolang het maar over henzelf gaat. Was hierna wel blij dat ik weer in Cusco was, gelijk in slaap gevallen en de dag daarna alleen maar een beetje voetbal gekeken in de kroeg. Zondag was Ajax tegen een niet nader te noemen te club uit een havenstad in Zuid-Holland na een paar uur slaap een zware opgave om uit te zitten zondagavond was het de avond voor Australia Day, dat is voor hun wat voor ons Koningsdag is en dus was het zondag een verkapte koningsnacht, aangezien er vrij veel Australiërs in het hostel zitten werd dit groots aangepakt. Peter, de hobbyfotograaf die ik eerder had leren kennen (zie vorig verhaal) was die avond ook teruggekeerd van zijn trek naar Machu Picchu had er wel zin in natuurlijk. Alleen was er een probleem, onze Peter drinkt maar 3x per jaar, dus ik voelde al dat dit best een leuke avond zou kunnen worden. Daar ging die hoor, rum cola, wodka orange, en een kleine 2 uur later gaat Peter tegen de vlakte. Dit zorgde voor grote hilariteit onder de aanwezige mensen, dus hop Peter op de schouders van die Aussies. Peter had het allang niet meer door, was inmiddels net een marionet. Nadat dit klaar was en Peter zwalkend langs de bar was gevallen heb ik hem met een andere gozer naar zijn kamer begeleidt. Ik ook naar bed en de volgende dag moesten we om 8u paraat staan voor een tour naar de Sacred Valley. Alleen werd het verhaal van Peter alleen maar mooier, ik zag hem al brak op de bank liggen. Toen kwam het; hij was midden in de nacht zijn stapelbed uitgeklommen en toen hij eruit was dacht hij dat hij al op de wc was. Je voelt hem aankomen; hij heeft daar ongegeneerd over zijn benedenbuurman heen staan pissen. Man man, ik wist niet waar ik het moest zoeken, wat een gozer!

Nou, eenmaal uitgelachen dus een dagtour gemaakt naar Sacred Valley, de heilige Inca vallei. De tour bracht ons naar een drietal dorpen die allemaal stammen uit de Inca tijd, heel leuk allemaal maar ik merkte toch dat het lopen enzo me iets minder makkelijk afging dan de andere dagen. Als afsluiting gingen we naar Chinchero, hier wonen enkel Inca's, we kregen hier te zien hoe ze het wol van de Alpaca's verwerken in de kleden en kleding doe veelvuldig wordt verkocht aan alle toeristen in de omgeving. De kleuren bewerken ze met fruit en natuurlijke zeep aangezien alpaca's bruin of wit zijn en niet geel, oranje of paars.

Dit was het wel weer voor dit verhaal denk ik, op dit moment zit ik in de bus die me naar Bolivia zal brengen. Mijn volgende verhaal komt dus uit dit land.

Ik hoop dat jullie het weer met plezier hebben gelezen, ik zeg tot later!

Hasta luego amigos y amigas!